Μέρος 2o
Ο Έκτωρ Παρο-τρύνει διώχνει τους αργόμισθους
Φίλοι μου γειά σας. Συνεχίζω με ζήλο τις προσπάθειες να ετοιμάσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κουζίνα της Ένωσης μας ώστε όσοι σπεύσουν να φάνε (τα παραμύθια που θα μας σερβίρουν) την μέρα των εκλογών της να μείνουν (αυτό)ικανοποιημένοι. Ενημερώθηκα λοιπόν πως κάποια από τα μέλη του προσωπικού «χτυπήσαν την κάρτα» τους στις προηγούμενες εκλογές και περιμένουν την 14η Σεπτεμβρίου για να την ξαναχτυπήσουν βγαίνοντας. Στο ενδιάμεσο διάστημα δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Ποιοι είναι αυτοί; Πρώτος και καλύτερος ο Υπεύθυνος Ασφαλείας του μαγαζιού Νίκος Παράσχος που ενώ θα πρέπει να τον συγχαρούμε για τις επιτυχίες της ομάδας του δεν καταλαβαίνουμε γιατί τον προσλάβαν (εκλέξαν) στη Διοίκηση της «Ένωσης». Ο σύλλογός του αντίθετα από άλλους (όπως ο Π.Α.Ο.Κ. και ο Άρης) δεν επιβαρύνει τα ελάχιστα γήπεδα της πόλης, ερχόμενος για «αρμένικη βίζιτα» από το «Παλάτι» τους στο «Σπίτι του χάντμπολ», αντιθέτως εμπλούτισε τον χάρτη των γυμναστηρίων εγκαθιστώντας την ομάδα του στην Περαία. Η πρόοδος όμως του οίκου του και η αίγλη της δημόσιας θέσης του δεν σημαίνει αυτομάτως και επιτυχία στα καθήκοντα του στην πόρτα της Ένωσης όπου τοποθετήθηκε (την οποία πιθανόν δεν μπορεί να βρει αφού άλλαξαν τα γραφεία από την εκλογή του και μετά). Κύριε Παράσχο στις τωρινές εκκαθαρίσεις του προσωπικού που κλήθηκα να κάνω σας ζητώ να αδειάσετε τον φοριαμό σας και να αποχωρήσετε. Το μαγαζί πρέπει να δείχνει προσιτό στον υποψήφιο πελάτη και η παρουσία «σεκιουριτά» στην είσοδο δημιουργεί ανασφάλεια και απώθηση. Από αυτή την άποψη, ευτυχώς, ο Παράσχος δεν κάθισε ποτέ στο πόστο του, αλλά όπως φαίνεται και πάλι όπως και σε όλες τις εκλογές της Ένωσης λαμβάνονταν όλα τα μέτρα του του «face control» (δαχτυλικά αποτυπώματα, ιριδοσκόπηση, λήψη γενετικού υλικού) προκειμένου να διατηρηθεί η καθαρότητα των εισερχομένων σε αυτήν. Στην πόρτα πλέον θα χρησιμοποιήσουμε όμορφες νεαρές (την ιδέα μου έδωσε ο διεθνής διαιτητής Μιχάλης Μιχαηλίδης μάνατζερ της καφετέριας “La Noche” στην Αρετσού).
Διαπίστωσα επίσης πως ο Προμηθευτής των κρεάτων και των γαλακτοκομικών του εστιατορίου, Καζαντζίδης Αλέξανδρος έρχεται στην πόλη μόνο όταν παίζει το Κιλκίς όπως μου παραδέχτηκε σε Συνέλευση όπου βρέθηκε τυχαία. Προφανώς κάποιος εκ Κιλκίς ορμώμενος βουλευτής θα έπεισε τον Προσωπάρχη Γρηγόρη Πετρίδη να τον προσλάβει σε μια αργομισθία και βασιζόμενος στις πλάτες του μπάρμπα του πίστεψε πως δεν χρειάζεται να εμφανιστεί άπαξ και χτύπησε την κάρτα του. Είναι αλήθεια ότι για να τραβήξει η κουζίνα μας πελατεία και από το Κιλκίς (γιατί η Χαλκιδική τρώει, παίζει δηλαδή, από το βόλλεϋ όπου ακόμη και η Ιερισσός έχει ομάδα στην Ε.ΠΕ.Σ.Θ.) πρέπει να συναντάει ο πελάτης και το πατριωτάκι του που θα πει έναν καλό λόγο όταν έρθει για να του κλαφτεί γιατί έδειρε κάποια ομάδα μέσα στην Αξιούπολη (που λέει ο λόγος) και αυτή έφυγε αντί να κάτσει μέχρι να εκπνεύσει (όπως πέρσι τα Γιαννιτσά και παλαιότερα πολλοί άλλοι). Πρέπει να παραδεχθούμε όμως πως ο Καζαντζίδης φροντίζει να διατηρεί το παραδοσιακό χρώμα της εμφάνισης όπως οι κράχτες στα κρεατάδικα της Βάρης και την ντοπιολαλιά της περιοχής του και από αυτή την άποψη θα μπορούσαμε να τον κρατήσουμε (στο ράφι). Εγώ όμως προτείνω να ζητήσουμε πάραυτα από τους συλλόγους του Κιλκίς να μας στείλουν άλλον υπάλληλο με καλύτερους τρόπους που να κάθεται και λίγο στο μαγαζί. μετά την πρόσληψή του. Και ο Καζαντζίδης ας κουρεύεται.
Στα κατάστιχα της Ένωσης βλέπω και το όνομα ενός Σαρηγιαννίδη Λευθέρη ο οποίος όπως λέει το βιογραφικό του που βρήκα στα αρχεία τον πρότεινε η Χ.Α.Ν.Θ. Γόνος λοιπόν αριστοκρατικής οικογένειας με δικό της πύργο (γήπεδο) και βασιλική καταγωγή αφού η αλήστου μνήμης (από το παιδομάζωμα) Φρειδερίκη προικοδότησε την Αδελφότητα, της οποίας οι ισχυρές διασυνδέσεις χάνονται στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων των Η.Π.Α. Στην περιγραφή της θέσης του βλέπω πως προσλήφθηκε ως κράχτης στην είσοδο (όπως ο Κωνσταντίνου στην ταινία όπου παραινούσε τα ναυτάκια του αμερικάνικου στόλου φωνάζοντας «Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα») και πληροφορήθηκα πως διοργανώνει βραδιές ποίησης στα γραφεία της Ένωσης τις οποίες και ονομάζει «συγκεντρώσεις ανάπτυξης». Ενδεδυμένος επίσημα απαγγέλει την «ωδή στην Προεδρία» σε ένα άφωνο (από την έπαρση και την αλαζονεία του) κοινό προπονητών και παραγόντων που τον ακούν έκθαμβοι να ισχυρίζεται πως μόνο η Χ.Α.Ν.Θ. υπηρετεί την ανάπτυξη (της περιουσίας της βεβαίως). Η θέση του κράχτη στην είσοδο του μαγαζιού δεν νομίζω ότι προσπόρισε στην Ένωση ούτε έναν νέο πελάτη καθώς μάλλον τους διώχνει αφού συνηθίζει να τους επιρρίπτει όλες τις ευθύνες για την δυστοκία της ανάπτυξης. Να τον διώξουμε και να εξετάσουμε το βιογραφικό του άλλου υποψηφίου που μας έστειλε η Χ.Α.Ν.Θ. με την ένδειξη στο καλάθι του «Για Πρόεδρος» και όπως μαθαίνω κάποιοι του φόρεσαν ήδη την πορφύρα.
Είμαι κατάκοπος και κάθιδρος από τη δεύτερη μέρα στην κουζίνα όμως δεν μετανιώνω ούτε στο ελάχιστο για τις απολύσεις των τριών οκνηρών μελών του προσωπικού καθώς δεν θα πεινάσουν και οι οικογένειες τους αν στερηθούν οι στυλοβάτες τους τον τίτλο του μέλους του Δ.Σ. της Ένωσης. Στο κάτω - κάτω πρέπει να φτιάξουμε ένα μαγαζί όπου θα τρων και άλλοι εκτός από εμάς.
Υ।Γ। Βρήκα ακόμη δύο ονόματα στο μισθολόγιο, τους (την ιστοσελίδα της Ένωσης)Κιουπτσίδη Θεόδωρο και Κουμπίδη Αναστάση αλλά καθώς δεν θυμάμαι να τους έχω δει ποτέ μάλλον θα πρόκειται για φανταστικά πρόσωπα και τις αμοιβές τους θα τις παίρνουν οι άλλοι. Εγώ πάντως υπόσχομαι ότι θα ψάξω πληροφορίες για αυτούς (θα ρωτήσω στα καφενεία τους ηλικιωμένους, θα απευθυνθώ στον Ερυθρό Σταυρό, ότι μπορώ τέλος πάντων). Της πουτ….. γίνεται εδώ τελικά.
Αύριο θα ασχοληθώ με το ψυχαγωγικό μέρος του καταστήματος και θα μπω στην κουζίνα και στο Γραφείο του Διευθυντή και Προσωπάρχη του. Πιστεύω ότι στα ντουλάπια θα βρω κάποιους σκελετούς και όπως είπε σε κάποια Συνέλευση ο υποψήφιος (για μια θέση στο προσωπικό) Κώστας Ορφανίδης «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» και η μυρωδιά με τραβάει στο κεφαλάρι του τραπεζιού। Αύριο λοιπόν, επαξάπαντος θα μπουκάρω στην κουζίνα .
Ο Έκτωρ Παρο-τρύνει διώχνει τους αργόμισθους
Φίλοι μου γειά σας. Συνεχίζω με ζήλο τις προσπάθειες να ετοιμάσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κουζίνα της Ένωσης μας ώστε όσοι σπεύσουν να φάνε (τα παραμύθια που θα μας σερβίρουν) την μέρα των εκλογών της να μείνουν (αυτό)ικανοποιημένοι. Ενημερώθηκα λοιπόν πως κάποια από τα μέλη του προσωπικού «χτυπήσαν την κάρτα» τους στις προηγούμενες εκλογές και περιμένουν την 14η Σεπτεμβρίου για να την ξαναχτυπήσουν βγαίνοντας. Στο ενδιάμεσο διάστημα δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Ποιοι είναι αυτοί; Πρώτος και καλύτερος ο Υπεύθυνος Ασφαλείας του μαγαζιού Νίκος Παράσχος που ενώ θα πρέπει να τον συγχαρούμε για τις επιτυχίες της ομάδας του δεν καταλαβαίνουμε γιατί τον προσλάβαν (εκλέξαν) στη Διοίκηση της «Ένωσης». Ο σύλλογός του αντίθετα από άλλους (όπως ο Π.Α.Ο.Κ. και ο Άρης) δεν επιβαρύνει τα ελάχιστα γήπεδα της πόλης, ερχόμενος για «αρμένικη βίζιτα» από το «Παλάτι» τους στο «Σπίτι του χάντμπολ», αντιθέτως εμπλούτισε τον χάρτη των γυμναστηρίων εγκαθιστώντας την ομάδα του στην Περαία. Η πρόοδος όμως του οίκου του και η αίγλη της δημόσιας θέσης του δεν σημαίνει αυτομάτως και επιτυχία στα καθήκοντα του στην πόρτα της Ένωσης όπου τοποθετήθηκε (την οποία πιθανόν δεν μπορεί να βρει αφού άλλαξαν τα γραφεία από την εκλογή του και μετά). Κύριε Παράσχο στις τωρινές εκκαθαρίσεις του προσωπικού που κλήθηκα να κάνω σας ζητώ να αδειάσετε τον φοριαμό σας και να αποχωρήσετε. Το μαγαζί πρέπει να δείχνει προσιτό στον υποψήφιο πελάτη και η παρουσία «σεκιουριτά» στην είσοδο δημιουργεί ανασφάλεια και απώθηση. Από αυτή την άποψη, ευτυχώς, ο Παράσχος δεν κάθισε ποτέ στο πόστο του, αλλά όπως φαίνεται και πάλι όπως και σε όλες τις εκλογές της Ένωσης λαμβάνονταν όλα τα μέτρα του του «face control» (δαχτυλικά αποτυπώματα, ιριδοσκόπηση, λήψη γενετικού υλικού) προκειμένου να διατηρηθεί η καθαρότητα των εισερχομένων σε αυτήν. Στην πόρτα πλέον θα χρησιμοποιήσουμε όμορφες νεαρές (την ιδέα μου έδωσε ο διεθνής διαιτητής Μιχάλης Μιχαηλίδης μάνατζερ της καφετέριας “La Noche” στην Αρετσού).
Διαπίστωσα επίσης πως ο Προμηθευτής των κρεάτων και των γαλακτοκομικών του εστιατορίου, Καζαντζίδης Αλέξανδρος έρχεται στην πόλη μόνο όταν παίζει το Κιλκίς όπως μου παραδέχτηκε σε Συνέλευση όπου βρέθηκε τυχαία. Προφανώς κάποιος εκ Κιλκίς ορμώμενος βουλευτής θα έπεισε τον Προσωπάρχη Γρηγόρη Πετρίδη να τον προσλάβει σε μια αργομισθία και βασιζόμενος στις πλάτες του μπάρμπα του πίστεψε πως δεν χρειάζεται να εμφανιστεί άπαξ και χτύπησε την κάρτα του. Είναι αλήθεια ότι για να τραβήξει η κουζίνα μας πελατεία και από το Κιλκίς (γιατί η Χαλκιδική τρώει, παίζει δηλαδή, από το βόλλεϋ όπου ακόμη και η Ιερισσός έχει ομάδα στην Ε.ΠΕ.Σ.Θ.) πρέπει να συναντάει ο πελάτης και το πατριωτάκι του που θα πει έναν καλό λόγο όταν έρθει για να του κλαφτεί γιατί έδειρε κάποια ομάδα μέσα στην Αξιούπολη (που λέει ο λόγος) και αυτή έφυγε αντί να κάτσει μέχρι να εκπνεύσει (όπως πέρσι τα Γιαννιτσά και παλαιότερα πολλοί άλλοι). Πρέπει να παραδεχθούμε όμως πως ο Καζαντζίδης φροντίζει να διατηρεί το παραδοσιακό χρώμα της εμφάνισης όπως οι κράχτες στα κρεατάδικα της Βάρης και την ντοπιολαλιά της περιοχής του και από αυτή την άποψη θα μπορούσαμε να τον κρατήσουμε (στο ράφι). Εγώ όμως προτείνω να ζητήσουμε πάραυτα από τους συλλόγους του Κιλκίς να μας στείλουν άλλον υπάλληλο με καλύτερους τρόπους που να κάθεται και λίγο στο μαγαζί. μετά την πρόσληψή του. Και ο Καζαντζίδης ας κουρεύεται.
Στα κατάστιχα της Ένωσης βλέπω και το όνομα ενός Σαρηγιαννίδη Λευθέρη ο οποίος όπως λέει το βιογραφικό του που βρήκα στα αρχεία τον πρότεινε η Χ.Α.Ν.Θ. Γόνος λοιπόν αριστοκρατικής οικογένειας με δικό της πύργο (γήπεδο) και βασιλική καταγωγή αφού η αλήστου μνήμης (από το παιδομάζωμα) Φρειδερίκη προικοδότησε την Αδελφότητα, της οποίας οι ισχυρές διασυνδέσεις χάνονται στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων των Η.Π.Α. Στην περιγραφή της θέσης του βλέπω πως προσλήφθηκε ως κράχτης στην είσοδο (όπως ο Κωνσταντίνου στην ταινία όπου παραινούσε τα ναυτάκια του αμερικάνικου στόλου φωνάζοντας «Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα») και πληροφορήθηκα πως διοργανώνει βραδιές ποίησης στα γραφεία της Ένωσης τις οποίες και ονομάζει «συγκεντρώσεις ανάπτυξης». Ενδεδυμένος επίσημα απαγγέλει την «ωδή στην Προεδρία» σε ένα άφωνο (από την έπαρση και την αλαζονεία του) κοινό προπονητών και παραγόντων που τον ακούν έκθαμβοι να ισχυρίζεται πως μόνο η Χ.Α.Ν.Θ. υπηρετεί την ανάπτυξη (της περιουσίας της βεβαίως). Η θέση του κράχτη στην είσοδο του μαγαζιού δεν νομίζω ότι προσπόρισε στην Ένωση ούτε έναν νέο πελάτη καθώς μάλλον τους διώχνει αφού συνηθίζει να τους επιρρίπτει όλες τις ευθύνες για την δυστοκία της ανάπτυξης. Να τον διώξουμε και να εξετάσουμε το βιογραφικό του άλλου υποψηφίου που μας έστειλε η Χ.Α.Ν.Θ. με την ένδειξη στο καλάθι του «Για Πρόεδρος» και όπως μαθαίνω κάποιοι του φόρεσαν ήδη την πορφύρα.
Είμαι κατάκοπος και κάθιδρος από τη δεύτερη μέρα στην κουζίνα όμως δεν μετανιώνω ούτε στο ελάχιστο για τις απολύσεις των τριών οκνηρών μελών του προσωπικού καθώς δεν θα πεινάσουν και οι οικογένειες τους αν στερηθούν οι στυλοβάτες τους τον τίτλο του μέλους του Δ.Σ. της Ένωσης. Στο κάτω - κάτω πρέπει να φτιάξουμε ένα μαγαζί όπου θα τρων και άλλοι εκτός από εμάς.
Υ।Γ। Βρήκα ακόμη δύο ονόματα στο μισθολόγιο, τους (την ιστοσελίδα της Ένωσης)Κιουπτσίδη Θεόδωρο και Κουμπίδη Αναστάση αλλά καθώς δεν θυμάμαι να τους έχω δει ποτέ μάλλον θα πρόκειται για φανταστικά πρόσωπα και τις αμοιβές τους θα τις παίρνουν οι άλλοι. Εγώ πάντως υπόσχομαι ότι θα ψάξω πληροφορίες για αυτούς (θα ρωτήσω στα καφενεία τους ηλικιωμένους, θα απευθυνθώ στον Ερυθρό Σταυρό, ότι μπορώ τέλος πάντων). Της πουτ….. γίνεται εδώ τελικά.
Αύριο θα ασχοληθώ με το ψυχαγωγικό μέρος του καταστήματος και θα μπω στην κουζίνα και στο Γραφείο του Διευθυντή και Προσωπάρχη του. Πιστεύω ότι στα ντουλάπια θα βρω κάποιους σκελετούς και όπως είπε σε κάποια Συνέλευση ο υποψήφιος (για μια θέση στο προσωπικό) Κώστας Ορφανίδης «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» και η μυρωδιά με τραβάει στο κεφαλάρι του τραπεζιού। Αύριο λοιπόν, επαξάπαντος θα μπουκάρω στην κουζίνα .
Ελάτε μαζί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου