Το Σεμινάριο παρακολούθησαν και ……….. Κομισάριοι.

Οι συντάκτες του διαδικτυακού ημερολογίου μας και Κομισάριοι της Ο.Χ.Ε., Γιάννης Μπαχάς και Δημήτρης Σαλονικιός παρακολούθησαν κατά το τριήμερο 11 με 13 Σεπτεμβρίου 2009 το Επιμορφωτικό Σεμινάριο που οργάνωσε και διεξήγαγε η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας στις εγκαταστάσεις του «Ατέρμονα» στο Κιλκίς. Το Σεμινάριο απευθύνονταν στους διαιτητές υψηλής κατηγορίας καθώς και στους Παρατηρητές διαιτησίας και Delegate, οι διοργανωτές όμως έδωσαν την ευκαιρία σε διαιτητές χαμηλότερης κατηγορίας και σε Κομισάριους να αποκομίσουν από αυτό σημαντικές γνώσεις.
Τα θέματα του Σεμιναρίου που ενδιέφεραν και τους Κομισαρίους (καθώς ένα μέρος της διοργάνωσης αφορούσε γραπτά τεστ διαιτητών και Delegate αλλά και τεστ φυσικής κατάστασης) ήταν οι παρακάτω εισηγήσεις:
Παρασκευή 11/9:Απολογισμός της περιόδου 2008-2009, επισημάνσεις και οδηγίες.
Επισημάνσεις στις Προκηρύξεις των Πρωταθλημάτων περιόδου
2009- 2010 από τον Πρόεδρο της Κ.Ε.Δ. κύριο Αθανάσιο
Νικολίτσα.
Σάββατο 12/9 :Προοδευτικότητα των ποινών, Επιθετικό Φάουλ.
Ρίψη 7 μέτρων και μονοπάτια κίνησης, από τον κ. Felix Ratz.
Σωστή εκτέλεση των ρίψεων. Έλεγχος συμπεριφοράς συνοδών
από τον κ. Γιώργο Μπεμπέτσο.
Delegates, Καθήκοντα και υποχρεώσεις. Διεθνείς Εμπειρίες για
Διαιτητές, Παρατηρητές, Οδηγίες, από τον κ. Σωτήρη Μίγκα.
Τρόπος σύνταξης έκθεσης, Βαθμολογία διαιτητών.
Εκτίμηση απόδοσης διαιτητών. Οδηγίες από τον κ. Felix Ratz.
Κυριακή 13/9 :Παρουσίαση σε power point φάσεων από αγώνες με σχολιασμό
από τον κ. Felix Ratz.
Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς από τη θεματολογία του Σεμιναρίου οι γνώσεις και οι εμπειρίες που μας μετέφεραν οι εισηγητές υπήρξαν πολύτιμες και χρήσιμες και για τους ασκούντες τα καθήκοντα των Κομισαρίων στα πρωταθλήματα της Ο।Χ।Ε। Αν και αρκετοί εκ των διαιτητών που παρακολούθησαν και τη Σχολή Κομισαρίων του 2009 στη Θεσσαλονίκη παραμένουν ενεργοί στη διαιτησία μόνον δύο ήταν οι εν ενεργεία Κομισάριοι που αφιέρωσαν χρόνο για να συμμετάσχουν στις εργασίες του Σεμιναρίου, αποζημιώθηκαν όμως στο έπακρο। Μετά το τέλος των εισηγήσεων, η Ομοσπονδία και οι Σύνδεσμοι των Διαιτητών από όλη την Ελλάδα, δια των εκπροσώπων τους Προέδρων, απέδωσαν τιμητικές πλακέτες στους συναδέλφους τους που αποχώρησαν από την ενεργό διαιτησία, τους διεθνείς κ. Γιώργο Μπεμπέτσο και Γιάννη Μειμαρίδη. Ευχές και από εμάς προς όλους για υγεία και καλές διαιτησίες σε όλες τις κατηγορίες.

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Μέρος 4ο
Όπου ο Έκτωρ Παρο-τρύνει εισβάλει στην κουζίνα και διώχνει την μαγείρισσα.

Λαμβάνω και εγώ αγαπητοί μου αναγνώστες μια ανατροφοδότηση μέσα από τα σχόλια που γράφετε και τα μηνύματα που μου στέλνετε αλλά και με την ζωντανή επικοινωνία με τους «θιγόμενους» με τα αναγραφόμενα μου. Με αφορμή λοιπόν την κουβέντα που είχα την Παρασκευή με τον Σίμο Λαζαρίδη που με ρώτησε γιατί τον αποκάλεσα εκλογομάγειρα (μα καλά, δεν ετοίμαζε τόσο καιρό το ψηφοδέλτιο της Ένωσης;), επιλέγω για να του απαντήσω και από το μπλογκ μου μια άποψη που βρήκα στο Lifo (21-27/5/2009) στη Στήλη “Best of Verbatim” και η οποία απαντάει αντί για μένα στο ερώτημα του Σίμου, αλλά και στο ερώτημα οποιουδήποτε αναρωτιέται γιατί λέγεται οτιδήποτε λέγεται στα διαδικτυακά ημερολόγια. Σας παραθέτω λοιπόν την κρίση του διευθυντή της διαδικτυακής έκδοσης των “New York Times” Τζιμ Ρόμπερτ : «Πρέπει να αντιληφθούν οι αναγνώστες των μπλογκ ότι δεν διαβάζουν έγκυρο ρεπορτάζ αλλά περιπλανώνται στο εσωτερικό τοπίο του μυαλού του μπλόγκερ. Δηλαδή, επαφίενται για την ενημέρωσή τους σε κάποιον που δεν ξόδεψε ώρες για να καλύψει γεγονότα, να επιβεβαιώσει πηγές, να βγάλει σωστά συμπεράσματα . Υπάρχουν και μπλογκ που απλώς αναμασούν και αναδημοσιεύουν ό,τι έχουμε γράψει εμείς οι υπόλοιποι σε κορυφαίες διεθνείς εφημερίδες.»
Η καθυστέρηση στην μετάδοση του τέταρτου επεισοδίου οφείλεται σε λόγους ανωτέρας βίας καθώς το πρόγραμμα του Βραβευμένου Σεφ Έκτωρ Παρο-τρύνει τις τελευταίες ημέρες ήταν ιδιαιτέρως βεβαρημένο με τη συμμετοχή του σε επιμορφωτικά προγράμματα και επισκέψεις και σε άλλα καταστήματα (αθλήματα). Εξάλλου, η εργασία του δεν είναι επαγγελματική αλλά αγνή ερασιτεχνική (εραστής της τέχνης) και δεν υπόκειται στις προδιαγραφές και το συνακόλουθο άγχος των αθλητικογράφων ή των επιφυλλιδογράφων. Ο εφιάλτης δεν επισκέπτεται τον δυστυχή κοιμώμενο κάθε βράδυ αλλά κάποτε του προσφέρει και νύχτες ήρεμου ύπνου. Σήμερα όμως, ημέρα των εγκαινίων της νέας αίθουσας της Ένωσης θα επανακάμψει επαξάπαντος. Και ορίστε, επελαύνει.
Μα ποιος τελικά είναι ο Σεφ; Ποιος είναι αυτός που θα πρέπει να λάβει τα εύσημα όταν οι πελάτες μένουν ικανοποιημένοι από την κουζίνα και επανέρχονται παροτρύνοντας και άλλους αλλά και αυτός που θα σταυρώσουμε αν οι θαμώνες δηλητηριαστούν, αν τα ονόματα των φαγητών είναι ακαταλαβίστικα στο Μενού και αν εξαγριωθούν από το σέρβις. Ένα όνομα εμφανίζεται εδώ και πάνω από μια δεκαετία στη μαρκίζα του εστιατορίου, ένα όνομα που κυριαρχεί με την ίδια συχνότητα στην πολιτική ζωή του τόπου όπου και συνυφαίνεται με το κατεστημένο και τη συντήρηση: ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ. Μόνο που εκεί, στην πολιτική ζωή, παρουσιάζεται μόνο στην παράταξη της δεξιάς ενώ στο άθλημα μας «μοιάζει με κόρη μάγισσας που όλο μορφές αλλάζει». Πρόκειται για ένα όνομα με ιδιαίτερη βαρύτητα, από κάθε άποψη, που στοιχειώνει τα όνειρα (αφού κοιμούνται ανέμελοι στις αιώρες των μελών της Διοίκησης) των σερβιτόρων, του πιανίστα, του προμηθευτή, του πορτιέρη και του ταμία. Και ενώ, όπως ο συνονόματος της Πρωθυπουργός της χώρας, ισχυρίζεται πως κουράστηκε και σκέφτεται σοβαρά να αποχωρήσει εντούτοις συνεχώς ζητάει «νωπή» εντολή καθώς ως εκλογομάγειρας γνωρίζει καλά τη διαφορά στη γεύση του νωπού (εκλογικού αποτελέσματος) από το κατεψυγμένο μέχρι το τέλος της θητείας. Λειτουργεί δε αυτό και ως ανανεωτικό spa επιθέμενο και στα πρόσωπα εν είδει μοσχαρίσιας μπριζόλας. Έτσι η Καραμανλή σφίγγει κι άλλο τα δόντια «για το καλό μας», που λέει και ο Μηλιώκας, και αναγκάζεται να μας διοικήσει ακόμη τρία χρόνια. Δεν άντεξε την απαξίωση της Ένωσης από την Ομοσπονδία και μαζί με τον τότε Πρόεδρο Ρίμπα παραιτήθηκε για να εκλεγεί ασκαρδαμυκτί καταφέρνοντας μάλιστα να εκπαραθυρώσει τον δικό μας Άγγελο Μαυρίδη και ας ισχυρίζεται πως ήταν ένας από τους τρεις που του έβαλε σταυρό (στο μνήμα αυτή). Ακολούθως εργάστηκε πυρετωδώς χωρίς αντίκρισμα υπό τους Διόσκουρους Προέδρους, Ανδρεάδη Γιώργο και Σαουλίδη Δημήτρη και συνέχισε να προσφέρει στο άθλημα υπό την εμπνευσμένη διοίκηση του Γρηγόρη Πετρίδη.
Η κατάκοπη Άρτεμις, η απογοητευμένη από την απαξίωση και την ανικανότητα των συναδέλφων της πηγαίνει συνέχεια προς την έξοδο κοιτώντας πάνω από τον ώμο της μήπως κάποιοι την παρακαλέσουν γονυπετώς να επιστρέψει για ακόμη μια θητεία γιατί τους έπεισε πως είναι η μόνη που γνωρίζει που είναι οι κατσαρόλες, ξέρει από ποιους προμηθευτές και σε τι ποσότητες πρέπει να πάρουμε τα υλικά της κουζίνας, κατέχει άπειρες συνταγές και ειδικεύεται στην (παρα)πολίτικη κουζίνα, την φορτωμένη με καρυκεύματα και μπαχάρια. Για αυτό και μας κάθεται χρόνια στο στομάχι και η ίδια και δεν μπορούμε να την χωνέψουμε με τίποτε.
Φαντάζεστε λοιπόν την έκπληξη που ένοιωσα όταν μπήκα στην κουζίνα και αντίκρυσα το απόλυτο ΤΊΠΟΤΑ. Ο νεροχύτης ήταν γεμάτος χρησιμοποιημένα σκεύη και από τα υπολείμματα δεν μπορούσα να καταλάβω την προέλευσή τους. Κατσαρόλες, τηγάνια, πιάτα και μαχαιροπήρουνα ήταν πεταμένα παντού. Και για να μιλήσω κυριολεκτικά, εννοώ προγράμματα και σχέδια ανάπτυξης που εκπονήθηκαν πολλά χρόνια πριν και αν και καλυμμένα με παχύ στρώμα μούχλας κανείς δεν τα αντικατάστησε στα ράφια της Ένωσης. Ακόμη και τις συνθέσεις , το σκοπό και το όραμα των Επιτροπών τα είχε εμπνευστεί ο Θανάσης Σιούλης και θυμόμαστε ακόμη τον Γιώργο Κατσίκη (υπασπιστή του τότε), εκεί πίσω στο μακρινό ’95 να προσπαθεί να εξηγήσει με γραφήματα στον πίνακα τα διαγράμματα των ογκωδών εκδόσεων της Ε.Σ.Χ.Θ. Το Κύπελο Ανδρών της Ένωσης, τα Χριστουγεννιάτικα και Πασχαλινά Τουρνουά μικρών ηλικιών, οι συνενώσεις και η προώθηση των μεγάλων Π.Α.Ε. στην Α1 (όπως ο Π.Α.Ο.Κ. με τον Τρίτωνα), τα ενημερωτικά δελτία και οι κοινωνικές εκδηλώσεις, όλα μα όλα τα φαγητά στο Μενού τα δημιούργησε ο Θανάσης Σιούλης και τα άφησαν να σιτέψουν οι επίγονοι.
Τι στο διάολο μαγειρεύει η Άρτεμις τόσα χρόνια εκεί μέσα; Έπεισε όλους τους θαμώνες του μαγαζιού (όπως τον Νίκο Παράσχου και τον Μαυρίδη φερ΄ ειπείν) πως εργάζεται πυρετωδώς πίσω από την πόρτα του μαγειρίου, που γράφει «Μόνον Προσωπικό» και βγαίνει κατά καιρούς σκουπίζοντας τα χέρια της (όπως ο Πιλάτος) σε μια επιμελώς λερωμένη ποδιά βγάζοντας έναν στεναγμό απογοήτευσης για τους αιωνίως ανικανοποίητους πελάτες της. Γιατί η Καραμανλή, και ο ομφαλοσκόπος Πρόεδρος Πετρίδης, κανένα Τουρνουά δεν διοργανώνει, σε καμιά Επιτροπή δεν συμμετέχει, καμμιά εκδήλωση δεν προετοιμάζει και σε καμιά ομάδα δεν ανήκει αλλά προσπαθεί να μας πείσει πως έμεινε πετσί και κόκαλο από την προσπάθεια. Τι κάνει καλά; Φροντίζει να ορίζεται ανελλιπώς κομισάριος σε αγώνες, υπηρεσία για την οποία δικαίως αποζημιώνεται. Πηγαίνει διακοπές, αγκομαχώντας όταν την βλέπουν, με πληρωμένα τα έξοδα, για να διεκπεραιώσει ως ισόβιο μέλος της Επιτροπής Μπιτς Χάντμπολ τις διαδικασίες. Ο Άγγελος Μαυρίδης που υπηρετεί από το 1996 το σπορ αναλώνοντας πόρους, δυνάμεις και χρόνο δεν αξιώθηκε ποτέ μια θέση στην Επιτροπή ή μια δωρεάν συμμετοχή σε κάποιο Τουρνουά. Α, ναι, αναλαμβάνει ενίοτε την εκφώνηση και τον σχολιασμό των αγώνων και καταφέρνει να επιφέρει σύγχυση και εκνευρισμό ακόμη και στον σαλό του Αγιόκαμπου με το ραδιοφωνάκι και το τετράδιο με τα ποιήματα, που ίσως θα ήταν καλύτερα να ακούγαμε αντ’ αυτής. Και τέλος, το ακαταμάχητο όπλο της, η ιστοσελίδα επάνω στην οποία ταξιδεύει χρόνια τώρα στην θάλασσα της διασημότητας. Η σπεσιαλιτέ που σερβίρει η Άρτεμις είναι το Μπού(τι)-ντε –σ(α)λίγκα(ρι) με Σως Ελληνικού ενδιαφέροντος (Καρυπίδης, Αλβανός, κ.α.). Ίσως ο μόνος θεατής της είναι ο Γρηγόρης Σιδηρόπουλος που ενδιαφέρεται για το Γερμανικό Πρωτάθλημα. Η σελίδα δίνει την εικόνα ψυγείου που αφού το γεμίσαμε τρόφιμα, φύγαμε για διακοπές (μπιτς) και κατά λάθος κλείσαμε τον γενικό. Η μαγείρισσα δεν δουλεύει και σας δουλεύει κανονικά εδώ και χρόνια. Διώξτε την άμεσα.
Και φυσικά το νέο μαγαζί δεν είναι δυνατόν να προοδεύσει αν δεν φύγει μαζί της και ο Διευθυντής Γρηγόρης Πετρίδης καθώς σαν αρχηγός του όλου αποτυχημένου εγχειρήματος φταίει πρώτος από όλους. Εξάλλου όλοι καταλάβαμε πως κάποιος φρόντισε να επέκτεινει το σπίτι του και στις αυλές των άλλων κατά τη διάρκεια που δούλευε στο μαγαζί.
Κοντός ψαλμός όμως. Σήμερα Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009 η Ένωση θα επιχειρήσει να ανανεώσει το προσωπικό της, την Κουζίνα και το Μενού της, την αίθουσα, την μουσική και το σέρβις. Δυστυχώς από τις αιτήσεις για πρόσληψη που έπεσαν στην αντίληψή μου, λίγα πράγματα μπορεί να επιτύχει. Και επειδή και αυτό το Δείπνο που παραθέτει η παλιά Διοίκηση, ήταν όπως φάνηκε μέχρι τώρα, «Μυστικό». Δεν απομένει μετά την αναπότρεπτη Σταύρωση (εκ των προτέρων των ψηφοδελτίων), να έρθει που θα πάει, και η Ανάσταση.

Έκτωρ Παρο-τρύνει
και για την αντιγραφή Γιάννης Μπαχάς

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Μέρος 3ο
Όπου ο Έκτωρ Παρο-τρύνει διώχνει τους σερβιτόρους αλλά κρατάει τον πιανίστα.

Στο προηγούμενο επεισόδιο σας είπα ότι ανακάλυψα στις μισθολογικές καταστάσεις δύο περιπτώσεις μισθοδοτούμενων σερβιτόρων οι οποίοι κλήθηκαν να σερβίρουν την πολιτική της διοίκησης της Ο.Χ.Ε. στους θαμώνες του μαγαζιού από τη Θεσσαλονίκη. Ο Θεόδωρος Κιουπτσίδης ήρθε με καλές συστάσεις αφού εργάστηκε και στο φουαγιέ (στο Συμβούλιο) της Ομοσπονδίας Πυγμαχίας και βέβαια στο Απόλλωνα Καλαμαριάς σε εποχές που αυτός βρισκόταν στην μεγάλη Εθνική κατηγορία και όχι σήμερα που μόλις του τελέσαμε το μνημόσυνο. Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για τον Τάσο Κουμπίδη που διοίκησε έναν εύρωστο σύλλογο, που γιγαντώνεται μέχρι σήμερα συνεχώς και ήδη δεν μπορεί να βρει παπούτσια (παίκτες) στο μέγεθος του. Και οι δύο όμως ελάχιστα πάτησαν το πόδι τους στο πόστο τους και έτσι τα πιάτα (οι πολιτικές της Ε.Σ.Χ.Θ.) σερβίρονταν πάντα κρύα και αναγκάζονταν ο Διευθυντής Γρηγόρης Πετρίδης και η Σεφ Άρτεμη Καραμανλή να τα αφήνουν κρύα στα τραπέζια και να ακούν φυσικά τα μπινελίκια των πελατών। Καθώς όμως τα τζάμια του μαγαζιού της Ένωσης ήταν πάντα θολά και βρώμικα, ήτοι κυριαρχεί η αδιαφάνεια σε ότι γίνεται εκεί, πρέπει να δεχθώ ότι πιθανόν οι παραπάνω να παραιτήθηκαν κάποτε από τη δουλειά τους και να αντικατασταθήκαν από τους αναπληρωματικούς των προηγούμενων εκλογών. Δεν ξέρω όμως ποιοι είναι αυτοί και η ιστοσελίδα της Ε.Σ.Χ.Θ. τους παρουσιάζει ως μέλη του προσωπικού αυτοσαρκαζόμενη, είναι αλήθεια, καθώς πιο κάτω από το «Διοικητικό» αναγράφεται το «Όραμα» της Ένωσης. Πρόκειται βεβαίως για τα αποκυήματα της φαντασίας των μελών της που έχουν προκαλέσει η ομφαλοσκόπηση, η χρόνια κατάκλιση και οι αναθυμιάσεις της εκλογοκουζίναςτους όπου στις αμφιβόλου καθαριότητας χύτρες βράζουν άγνωστης προέλευσης υλικά με τοξική δράση και γλοιώδη υφή. Τουλάχιστον παραδέχονται πως βλέπουν οράματα και προσπαθούν να μας τα επιβάλουν ως την πραγματικότητα του όμορφου χαντμπολικά πλασμένου κόσμου τους ενώ πρόκειται για ένα «μάτριξ». Η πραγματικότητα που βιώνει ο Π.Α.Ο.Κ. του Γρηγόρη Πετρίδη και του Στέλιου Σεϊρεκίδη καμμία σχέση δεν έχει με αυτή των υπόλοιπων συλλόγων της πόλης αλλιώς δεν θα εξαχνώνονταν σαν τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και τον Β.Α.Ο., ούτε θα εκποιούσαν τα υπάρχοντά τους όπως ο Απόλλων Σταυρούπολης, που διέλυσε όλα τα άλλα αθλητικά τμήματά του. Η γεωγραφία του αθλήματος στην πόλη μοιάζει με το Ρίο ντε Τζανέϊρο όπου δίπλα στους ουρανοξύστες (με τα μέτρα του αθλήματος πάντα) στριμώχνονται οι φαβιέλες των φτωχών. Πάρτε φίλοι μου το κόκκινο χαπάκι και θα δείτε.

Τέλος, για το κλείσιμο του σημερινού (εγκεφαλικού) επεισοδίου αφήνω την ενδελεχή εξέταση του πιανίστα. Θα αναρωτηθείτε τι γυρεύει σε μια καντίνα ένα λουστραρισμένο πιάνο με ουρά και ένας πιανίστας με φράκο. Ο Μιχάλης Πάππου έχει προσληφθεί για να συνοδεύει με τις μελωδίες που παίζει στο πιάνο το γεύμα και το δείπνο των θαμώνων. Πρέπει να ομολογήσω, ως ανελλιπώς παρόν σε όλες τις Συνελεύσεις και τις συσκέψεις της Ένωσης, ότι ο Μισέλ βρίσκεται πάντοτε στο σκαμνί του και οι μελωδίες του είναι γλυκές και αρμονικές. Θυμάμαι σε γεύμα (σύσκεψη για την ανάπτυξη το λέγανε) που παρέθεσε η Ένωση στα αποδυτήρια της Μίκρας ο εκλεπτυσμένος Μισέλ αρνήθηκε να παρευρεθεί θεωρώντας, και πολύ σωστά, πως ο χώρος αυτός δίπλα στα αφοδευτήρια δεν συνάδει με την τέχνη του. Κάποιοι άλλοι έκριναν βεβαίως αλλιώς. Ο Μισέλ μιλάει καθαρά και στρωτά με έναν πλαστικό, και όχι ξύλινο λόγο , τηρώντας ισορροπίες, κρατώντας προσχήματα, με διακριτικότητα και σεβασμό προς όλους τους συνομιλητές του, υπερασπιζόμενος όμως με ζήλο και σθένος την όποια πολιτική της Ένωσης και εκτελεί χρέη πολιτικού κομισαρίου της Διοίκησης του Στέλιου Αγγελλούδη. Η άσκηση της τελευταίας αυτής του αρμοδιότητας συναντάει πολλά προσκόμματα καθώς πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να πείσουν τον Πρόεδρο ότι είναι συμπολιτευόμενοι επειδή και μόνον τον ψηφίζουν στις Συνελεύσεις της Ο.Χ.Ε. (όταν κάθε άλλη κίνηση θα ήταν αυτοκτονία) ενώ αυτοί οι ίδιοι τον υπονομεύουν αφού καταδιώκουν τους δημιουργικούς ανθρώπους του χώρου και επιδίδονται μετά μανίας στην αποκάλυψη των σύκων (συκοφαντούν κοινώς). Ακόμη κάποιοι από τους «συναδέλφους» του τον υποκαθιστούν με κάθε ευκαιρία υπογράφοντας αντ’ αυτού κείμενα και συγκαλώντας συσκέψεις για την ανάπτυξη όπως ο ίδιος διαπίστωσε έκπληκτος στην προηγούμενη Συνέλευση εις επήκοον όλων μας. Ο Πάππου αναγκάζεται, όπως πολλοί άλλοι να κάνει δύο και τρεις δουλειές για να τα φέρει βόλτα (όπως βολεύει την Ένωση) όπως του Αντιδημάρχου Νεάπολης και του Υπεύθυνου για θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Θεσσαλονίκης. Και όμως βρίσκεται επαξάπαντος στο πόστο του καλοξυρισμένος και ατσαλάκωτος κάθε βράδυ παίζοντας τις παρτιτούρες του εις ώτα μη ακουόντων. Μετά από αυτά που διαπίστωσα προτείνω να πάψουμε να πυροβολούμε τον πιανίστα. Αν και ο λαός μας λέει «ο κ….. βρακί δεν έχει, ο π……. μας κορδέλα θέλει» εγώ πιστεύω ακράδαντα ότι η επαναπρόσληψη του δεν είναι σπατάλη αλλά επένδυση. Τώρα ποιο σωματείο θα του δώσει υποψηφιότητα αφού σε κανένα δεν συμμετέχει ενεργά, δεν ξέρω αλλά καθώς τόσα και τόσα διαλύονται ή αδιαφορούν για τα κοινά όλο και κάποιο θα βρεθεί. Εδώ βρήκε η Καραμανλή τους Πρωτοπόρους (στο δικαίωμα ψήφου τους συνέβαλλαν εξάλλου τόσες άλλες ομάδες), ο λαοφιλής και λαοπρόβλητος Μισέλ δεν θα βρει; Τώρα αν ο Μιχάλης ανήκει στο Γεωργοπαπανδρεϊκό ή στο Βενιζελικό μπλοκ και είναι περισσότερο ή λιγότερο θεμιτός στο ανακαινισμένο μαγαζί δεν είναι θέμα της εκπομπής μου, που θυμίζω ότι είναι καθαρά εκλο-μαγειρική. Ψηφίζω λοιπόν να μείνει ο πιανίστας και να του ανανεώσουμε μάλιστα την γκαρνταρόμπα.
Στο αμέσως επόμενο επεισόδιο ο Έκτωρ Παρο-τρύνει συναντάει το ιερό τέρας της κουζίνας μέσα στο ίδιο του το άντρο (αν και θηλυκό). Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Μη το χάσετε.

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ Ε.Σ.Χ.Θ.

Μέρος 2o
Ο Έκτωρ Παρο-τρύνει διώχνει τους αργόμισθους

Φίλοι μου γειά σας. Συνεχίζω με ζήλο τις προσπάθειες να ετοιμάσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κουζίνα της Ένωσης μας ώστε όσοι σπεύσουν να φάνε (τα παραμύθια που θα μας σερβίρουν) την μέρα των εκλογών της να μείνουν (αυτό)ικανοποιημένοι. Ενημερώθηκα λοιπόν πως κάποια από τα μέλη του προσωπικού «χτυπήσαν την κάρτα» τους στις προηγούμενες εκλογές και περιμένουν την 14η Σεπτεμβρίου για να την ξαναχτυπήσουν βγαίνοντας. Στο ενδιάμεσο διάστημα δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Ποιοι είναι αυτοί; Πρώτος και καλύτερος ο Υπεύθυνος Ασφαλείας του μαγαζιού Νίκος Παράσχος που ενώ θα πρέπει να τον συγχαρούμε για τις επιτυχίες της ομάδας του δεν καταλαβαίνουμε γιατί τον προσλάβαν (εκλέξαν) στη Διοίκηση της «Ένωσης». Ο σύλλογός του αντίθετα από άλλους (όπως ο Π.Α.Ο.Κ. και ο Άρης) δεν επιβαρύνει τα ελάχιστα γήπεδα της πόλης, ερχόμενος για «αρμένικη βίζιτα» από το «Παλάτι» τους στο «Σπίτι του χάντμπολ», αντιθέτως εμπλούτισε τον χάρτη των γυμναστηρίων εγκαθιστώντας την ομάδα του στην Περαία. Η πρόοδος όμως του οίκου του και η αίγλη της δημόσιας θέσης του δεν σημαίνει αυτομάτως και επιτυχία στα καθήκοντα του στην πόρτα της Ένωσης όπου τοποθετήθηκε (την οποία πιθανόν δεν μπορεί να βρει αφού άλλαξαν τα γραφεία από την εκλογή του και μετά). Κύριε Παράσχο στις τωρινές εκκαθαρίσεις του προσωπικού που κλήθηκα να κάνω σας ζητώ να αδειάσετε τον φοριαμό σας και να αποχωρήσετε. Το μαγαζί πρέπει να δείχνει προσιτό στον υποψήφιο πελάτη και η παρουσία «σεκιουριτά» στην είσοδο δημιουργεί ανασφάλεια και απώθηση. Από αυτή την άποψη, ευτυχώς, ο Παράσχος δεν κάθισε ποτέ στο πόστο του, αλλά όπως φαίνεται και πάλι όπως και σε όλες τις εκλογές της Ένωσης λαμβάνονταν όλα τα μέτρα του του «face control» (δαχτυλικά αποτυπώματα, ιριδοσκόπηση, λήψη γενετικού υλικού) προκειμένου να διατηρηθεί η καθαρότητα των εισερχομένων σε αυτήν. Στην πόρτα πλέον θα χρησιμοποιήσουμε όμορφες νεαρές (την ιδέα μου έδωσε ο διεθνής διαιτητής Μιχάλης Μιχαηλίδης μάνατζερ της καφετέριας “La Noche” στην Αρετσού).
Διαπίστωσα επίσης πως ο Προμηθευτής των κρεάτων και των γαλακτοκομικών του εστιατορίου, Καζαντζίδης Αλέξανδρος έρχεται στην πόλη μόνο όταν παίζει το Κιλκίς όπως μου παραδέχτηκε σε Συνέλευση όπου βρέθηκε τυχαία. Προφανώς κάποιος εκ Κιλκίς ορμώμενος βουλευτής θα έπεισε τον Προσωπάρχη Γρηγόρη Πετρίδη να τον προσλάβει σε μια αργομισθία και βασιζόμενος στις πλάτες του μπάρμπα του πίστεψε πως δεν χρειάζεται να εμφανιστεί άπαξ και χτύπησε την κάρτα του. Είναι αλήθεια ότι για να τραβήξει η κουζίνα μας πελατεία και από το Κιλκίς (γιατί η Χαλκιδική τρώει, παίζει δηλαδή, από το βόλλεϋ όπου ακόμη και η Ιερισσός έχει ομάδα στην Ε.ΠΕ.Σ.Θ.) πρέπει να συναντάει ο πελάτης και το πατριωτάκι του που θα πει έναν καλό λόγο όταν έρθει για να του κλαφτεί γιατί έδειρε κάποια ομάδα μέσα στην Αξιούπολη (που λέει ο λόγος) και αυτή έφυγε αντί να κάτσει μέχρι να εκπνεύσει (όπως πέρσι τα Γιαννιτσά και παλαιότερα πολλοί άλλοι). Πρέπει να παραδεχθούμε όμως πως ο Καζαντζίδης φροντίζει να διατηρεί το παραδοσιακό χρώμα της εμφάνισης όπως οι κράχτες στα κρεατάδικα της Βάρης και την ντοπιολαλιά της περιοχής του και από αυτή την άποψη θα μπορούσαμε να τον κρατήσουμε (στο ράφι). Εγώ όμως προτείνω να ζητήσουμε πάραυτα από τους συλλόγους του Κιλκίς να μας στείλουν άλλον υπάλληλο με καλύτερους τρόπους που να κάθεται και λίγο στο μαγαζί. μετά την πρόσληψή του. Και ο Καζαντζίδης ας κουρεύεται.
Στα κατάστιχα της Ένωσης βλέπω και το όνομα ενός Σαρηγιαννίδη Λευθέρη ο οποίος όπως λέει το βιογραφικό του που βρήκα στα αρχεία τον πρότεινε η Χ.Α.Ν.Θ. Γόνος λοιπόν αριστοκρατικής οικογένειας με δικό της πύργο (γήπεδο) και βασιλική καταγωγή αφού η αλήστου μνήμης (από το παιδομάζωμα) Φρειδερίκη προικοδότησε την Αδελφότητα, της οποίας οι ισχυρές διασυνδέσεις χάνονται στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων των Η.Π.Α. Στην περιγραφή της θέσης του βλέπω πως προσλήφθηκε ως κράχτης στην είσοδο (όπως ο Κωνσταντίνου στην ταινία όπου παραινούσε τα ναυτάκια του αμερικάνικου στόλου φωνάζοντας «Καλώς τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα») και πληροφορήθηκα πως διοργανώνει βραδιές ποίησης στα γραφεία της Ένωσης τις οποίες και ονομάζει «συγκεντρώσεις ανάπτυξης». Ενδεδυμένος επίσημα απαγγέλει την «ωδή στην Προεδρία» σε ένα άφωνο (από την έπαρση και την αλαζονεία του) κοινό προπονητών και παραγόντων που τον ακούν έκθαμβοι να ισχυρίζεται πως μόνο η Χ.Α.Ν.Θ. υπηρετεί την ανάπτυξη (της περιουσίας της βεβαίως). Η θέση του κράχτη στην είσοδο του μαγαζιού δεν νομίζω ότι προσπόρισε στην Ένωση ούτε έναν νέο πελάτη καθώς μάλλον τους διώχνει αφού συνηθίζει να τους επιρρίπτει όλες τις ευθύνες για την δυστοκία της ανάπτυξης. Να τον διώξουμε και να εξετάσουμε το βιογραφικό του άλλου υποψηφίου που μας έστειλε η Χ.Α.Ν.Θ. με την ένδειξη στο καλάθι του «Για Πρόεδρος» και όπως μαθαίνω κάποιοι του φόρεσαν ήδη την πορφύρα.
Είμαι κατάκοπος και κάθιδρος από τη δεύτερη μέρα στην κουζίνα όμως δεν μετανιώνω ούτε στο ελάχιστο για τις απολύσεις των τριών οκνηρών μελών του προσωπικού καθώς δεν θα πεινάσουν και οι οικογένειες τους αν στερηθούν οι στυλοβάτες τους τον τίτλο του μέλους του Δ.Σ. της Ένωσης. Στο κάτω - κάτω πρέπει να φτιάξουμε ένα μαγαζί όπου θα τρων και άλλοι εκτός από εμάς.
Υ।Γ। Βρήκα ακόμη δύο ονόματα στο μισθολόγιο, τους (την ιστοσελίδα της Ένωσης)Κιουπτσίδη Θεόδωρο και Κουμπίδη Αναστάση αλλά καθώς δεν θυμάμαι να τους έχω δει ποτέ μάλλον θα πρόκειται για φανταστικά πρόσωπα και τις αμοιβές τους θα τις παίρνουν οι άλλοι. Εγώ πάντως υπόσχομαι ότι θα ψάξω πληροφορίες για αυτούς (θα ρωτήσω στα καφενεία τους ηλικιωμένους, θα απευθυνθώ στον Ερυθρό Σταυρό, ότι μπορώ τέλος πάντων). Της πουτ….. γίνεται εδώ τελικά.
Αύριο θα ασχοληθώ με το ψυχαγωγικό μέρος του καταστήματος και θα μπω στην κουζίνα και στο Γραφείο του Διευθυντή και Προσωπάρχη του. Πιστεύω ότι στα ντουλάπια θα βρω κάποιους σκελετούς και όπως είπε σε κάποια Συνέλευση ο υποψήφιος (για μια θέση στο προσωπικό) Κώστας Ορφανίδης «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» και η μυρωδιά με τραβάει στο κεφαλάρι του τραπεζιού। Αύριο λοιπόν, επαξάπαντος θα μπουκάρω στην κουζίνα .

Ελάτε μαζί μου.

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Τι συνάντησα την πρώτη μέρα στην εκλογοκουζίνα της Ένωσης
10 ΜΕΡΕΣ ΑΚΟΜΗ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΟΥ ΧΩΡΟΥ ΕΣΤΙΑΣΗΣ ΤΗΣ Ε.Σ.Χ.Θ. ΣΤΟ «ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΧΑΝΤΜΠΟΛ»

Αγαπητοί φίλοι, αυτοκλήθηκα (ποιος να με καλέσει άλλωστε αφού και την αίτηση μου για συμμετοχή στις Επιτροπές της Ένωσης μου απέρριψαν) για να συμβάλω με τις γνώσεις και την εμπειρία μου (από το 1986 γαρ! !!) στην ανακαίνιση της εκλογοκουζίνας της κατ’ ευφημισμό «Ένωσης» των σωματείων χειροσφαίρισης της πόλης μας. Αν και ο χρόνος είναι ελάχιστος για κάτι παραπάνω από ένα βαψιματάκι (ουσιαστική θα ήταν μόνο μια κατεδάφιση με ανατίναξη), εντούτοις θα καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια, χωρίς να αναλώνομαι σε αβρότητες και φιλοφρονήσεις προς κάποιους, ώστε να προσδώσω σε αυτήν την «καντίνα με τα βρώμικα», την ακινητοποιημένη πάνω σε τσιμεντόλιθους εδώ και χρόνια, την όψη ενός αξιοπρεπούςς εστιατορίου έστω κι’ αν εγώ δεν έφαγα ποτέ εκεί, παίρνω όμως «πακέτο» όποτε περνάω αφού είμαι εθισμένος στο άθλημα και ας μου χαλάει το στομάχι.
Ας δούμε λοιπόν μαζί με τον νέο μάνατζερ Λαζαρίδη Σίμο, που ανέλαβε την ανακαίνιση, την κατάσταση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε και να αποφασίσουμε τι πρέπει να πετάξουμε, τι να κρατήσουμε και τι να προσλάβουμε. Έλα Σίμο μαζί μου, πρόσεχε όμως γιατί γλυστράει εδώ μέσα.

Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ ΚΑΙ Η ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΟΥ

Να δούμε την αίθουσα σίτισης και την κουζίνα πρώτα. Πρώτον, η αίθουσα που θα γίνουν τα εγκαίνια είναι η αίθουσα (κάποιου) Τύπου στο Μίκρα3 που θα δυσκολέψει τόσο το σερβίρισμα όσο και την προβολή του καινούριου Μενού και την παρουσίαση του ανανεωμένου προσωπικού. Προτείνω να αλλάξεις Σίμο την ώρα και ορίσεις τα εγκαίνια (τις εκλογές) στην Αίθουσα Διαλέξεων του κεντρικού Γυμναστηρίου. Είναι φανερό πως περιμένουν ελάχιστο κόσμο και με τέτοια ηττοπαθή στάση το μαγαζί θα βάλει λουκέτο σύντομα. Εξάλλου στην πρόσκληση περιλαμβάνονται με αγγλική σχολαστικότητα (19:10-20:00) και οι χαιρετισμοί προσκεκλημένων, οι οποίοι θα γίνουν πιθανόν από το παράθυρο (όπως διεκπαιρεώνονται πολλά άλλα ζητήματα της Ε.Σ.Χ.Θ.). Μπορείτε αν επιμένετε, να σώσετε την κατάσταση βγάζοντας τις καρέκλες και βάζοντας πάγκους κατά μήκος των τοίχων ώστε να σερβίρετε τους όρθιους όπως στον «Γιατρό της πείνας» όπου συνεδριάζετε την Πρωτοχρονιά. Βεβαίως η πολύ μικρή απόσταση από την εκλογοκουζίνα είναι πλεονέκτημα καθώς οι αποφάσεις – πιάτα μπορούν να έρχονται ζεστά ίσως και μέσα από μια θυρίδα που θα ενώνει τους χώρους των γραφείων και της Συνέλευσης. Στην αίθουσα διαλέξεων, από την άλλη, θα χρειαστεί γοργοπόδαρο σέρβις. Το επιχείρημα τέλος ότι μια Συνέλευση πρέπει να γίνεται στο ενιαίο «Σπίτι του Χάντμπολ» είναι μεγάλη μ…… αφού αυτό κατάντησε η «Έπαυλη των Μεγάλων» (Π.Α.Ο.Κ. και Άρη) που έχουν όλες τις διαθέσιμες ώρες προπόνησης και η αίθουσα Τύπου κατάντησε το «δωμάτιο των ξένων ή της υπηρέτριας». Εγκαίνια λοιπόν Σίμο στην μεγάλη αίθουσα και όχι τσιγκουνιές. Στην επιθεώρηση των χώρων πάντως θα επανέλθω αρκετές φορές μέχρι τα εγκαίνια.

ΤΟ ΕΜΨΥΧΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ

Φέρτε μου τώρα να επιθεωρήσω το προσωπικό. Είναι το Α και το Ω για την επιτυχία του εγχειρήματος και πιστεύω πως θα βρω στην υπάρχουσα κατάσταση τη ρίζα της απαξίωσης του προϊόντος που σερβίρει η «Ένωση». Σύμφωνα με τις καταστάσεις Προσωπικού απασχολούνται, όπως βλέπω, εννέα άτομα διαφόρων ειδικοτήτων (και μια παρακόρη). Να με γαμ…. εάν μπορέσω να βρω έστω τέσσερεις μαζεμένους στις συνάξεις του μαγαζιού που συγκαλεί ο Διευθυντής Πετρίδης Γρηγόρης για να διαπιστώσει τις αιτίες για τα άδεια τραπέζια και το απωθητικό μενού. Τις ονομάζει δε πομπωδώς Διοικητικά Συμβούλια Εμ, να το πρόβλημα Λαζαρίδη. Δεν θα σου πω να τους διώξεις όλους αφού κάποιοι από αυτούς μαγειρεύουν , σερβίρουν , πλένουν (και σπάνε) πιάτα, μοιράζουν διαφημιστικά φυλλάδια και γενικά κρατάνε κάποιες ώρες ανοιχτό το μαγαζί (για να αερίζεται μάλλον καθώς ζέχνει).
Στην ταμειακή μηχανή πιστεύω πως πρέπει να κρατήσουμε τον υπάλληλο, τον Μουτσάρα Θεοδόση που και το σπίτι του διατηρεί νοικοκυρεμένο (τον Ατρόμητο Αγίας Παρασκευής) και παλεύει με τιμιότητα με τις πενιχρές εισπράξεις της Ένωσης χωρίς να μπορώ να του καταλογίσω αποκλειστικά την αδυναμία να αυξήσει τα έσοδα με διεκδίκηση πόρων από την Πολιτεία και την ανεύρεση χορηγιών. Με μια κοντόφθαλμη οικονομική πολιτική, που καθορίζει η Διεύθυνση του εστιατορίου, δεν ξοδεύει και τίποτε αφού χρόνια έχει να εκδώσει ένα έντυπο (όπως η Ε.ΚΑ.Σ.Θ. και η Ε.ΠΕ.Σ.Θ.) ή να κάνει έναν χορό (όπως η νεοσύστατη κάποτε Ένωση υπό τον Θανάση Σιούλη) έκοψε δε και τα κάθε λογής Τουρνουά (και το Κύπελλο Ανδρών με το επιχείρημα ότι μπήκαν κάποιοι στο μαγαζί, στον αγώνα του τελικού Θερμαϊκός – Αξιούπολη, και το έκαναν θερινό). Που πας έτσι ρε Καραμήτρο; Συμφωνούμε πως η διαχείριση του είναι χρηστή, η επιχείρηση του όμως ά-χρηστη. Όσο για τα έξοδα της ιστοσελίδας θα έπρεπε να τα πληρώνει η μεγάλη εκλογο-μαγείρισσα Λωξάντρα, που μεγαλουργεί στην Παρα-πολίτικη κουζίνα, ειδικά αφού την έχει οικειοποιηθεί απόλυτα. Αυτόν να τον αφήσουμε στο πόστο του Λαζαρίδη και για έναν ακόμη λόγο αφού σαν φυσιοθεραπευτής που είναι γνωρίζει πως με τους κατάλληλους χειρισμούς θα ανακουφίσει προσωρινά τον οργανισμό του αθλήματος στην πόλη από τα έλκη κατάκλισης που παρουσίασε. Φέρε μου τώρα να δω και τους άλλους.
Σας ζητώ να με συγχωρήσετε για κάποιες βωμολοχίες που εξακοντίζω αλλά εξαγριώνομαι όταν βλέπω πως θέλουν κάποιοι να μας προτιμήσει ο αθλούμενος κόσμος της πόλης με αυτά που μας σερβίρουν.

Στο αυριανό επεισόδιο ο Εφιάλτης στην Κουζίνα διώχνει τα περισσότερα μέλη του Προσωπικού. Μην το χάσετε.