Συνταγή 5η : «Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ».

Φαρμάκ(ι)α

ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΠΟΝΟ (ή ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ)


Συνταγογραφεί ο Γιάννης Μπαχάς
Τα συνταγογραφημένα κείμενα να λαμβάνονται μια φορά την εβδομάδα. Προηγούμενη εμπειρία δείχνει πως έχουν σημαντικές παρενέργειες στα πρόσωπα που αναφέρονται σε αυτά ενώ ο γράφων πάσχει από Μιθριδατισμό και δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας καθώς έχει δοκιμάσει όλα τα δηλητήρια των παραγόντων που σέρνονται στο άθλημα..


Η παράσταση που ανέβηκε για είκοσι εβδομάδες στη Θεσσαλονίκη με πέντε μόνο ηθοποιούς.

    Οι ηθοποιοί που επέτυχαν τον μοναδικό άθλο να ανεβάσουν επί τέσσερεις μήνες την οπερέτα με την ονομασία «Τοπικό Πρωτάθλημα Ανδρών Ε.Σ.Χ.Θ. 2009-2010» χωρίς να αμειφθούν και καταβάλλοντας μάλιστα και τα έξοδα παράστασης ήταν οι παρακάτω:
Ο Λευθέρης Παπούλιας με ειδικό επίδεσμο-άλλοθι για την απόδοση του.   

                      Ο Γιώργος Αγγελής επανήλθε για να απουσιάσει και πάλι για μερικές αγωνιστικές.   

    Η «Νέμεσις» Μενεμένης. Η ομάδα που ιδρύσαμε το 1994 και που τα τελευταία τρία χρόνια ήταν κάτω από την δική μου τεχνική καθοδήγηση στέναζε υπό την τυραννία μιας «Μακεδονικής φρουράς» (δηλαδή μια φρουρά από παίκτες του Μακεδόνα) επιτέλους επέτυχε τον στόχο της. Η πολυπόθητη εθνοκάθαρση που επεδίωκε χρόνια η «υπόδουλη» παρέα από τη Μενεμένη έγινε πραγματικότητα και την φετινή περίοδο η ομάδα αγωνίστηκε στο Πρωτάθλημα με γηγενείς Μενεμενιώτες αθλητές και με την καθοδήγηση του φυσικού ηγέτη της φυλής Μαρίνου Γεωργιάδη και των υπαρχηγών του Νίκου Χατζή και Λευθέρη Παπούλια. Μαζί όμως με την ανάληψη της ηγεσίας της διοίκησης ανέλαβαν και τα προβλήματα και τα άγχη της, όπως η συμπλήρωση της ομάδας, η διαχείριση των κρίσεων, η κατανομή της σύνθεσης και φυσικά η επίτευξη των θετικών αποτελεσμάτων, που φέτος δεν ήρθαν. Η ομάδα μας δεν σημείωσε καμία νίκη σε οκτώ αγώνες ενώ σε αρκετούς από αυτούς συμπλήρωσε με δυσκολία σύνθεση. Τερμάτισε έτσι πέμπτη και τελευταία με μηδέν βαθμούς. Φυσικά, όπως και για τις περισσότερες ομάδες του Τοπικού, το ελαφρυντικό τους είναι η παντελής έλλειψη προπόνησης καθώς και η μία ώρα στο κλειστό γυμναστήριο της Ε.Κ.Ο. είχε δοθεί στη γυναικεία ομάδα της Νεμέσεως από τον παλιό ποδοσφαιριστή του Ηρακλή Πρόεδρο της Ε.Κ.Ο. Μάκη Σεντελίδη που δεν είχε διαθέσιμες ώρες παρά για τη μεγάλη του αγάπη. Παρά τις απαράδεκτες συνθήκες προετοιμασίας δεν έλειψαν και οι καλές εμφανίσεις που διατήρησαν την ελπίδα για τη δημιουργία μιας αξιόμαχης ομάδας την επόμενη περίοδο. Συνεπείς και μαχητικότατοι αλλά με χαμηλή απόδοση φέτος, αφού στερήθηκαν και την αγωνιστική υποστήριξη των συμπαικτών τους που επέστρεψαν στον Μακεδόνα, ήταν ο Μαρίνος Γεωργιάδης, ο Λευθέρης Παπούλιας, ο Νίκος Χατζής, ο Σαράντης Θεοδοσιάδης ακολουθούμενοι από τους ανέτοιμους και με κακή φυσική κατάσταση Άκη Καρολίδη, Σάββα Μουσιώνη, Ηλία Σάντη , Πασχάλη Νικολάου, Γιώργο Μαρκούλη, Χρήστο Παπαχρήστο και τους τερματοφύλακες που μόνο μια φορά μπόρεσαν να παίξουν όλοι μαζί Γιώργο Αγγελή, Κυριάκο Μυλωνά και τον αδιάφορο, και για αυτό αναφερόμενο τελευταίο, Λευθέρη Σαλτσόγλου.

                                                                          Τακτικοί φίλαθλοι της Νέμεσης ο Γιώργος και η Γωγώ.   
    Πρέπει να τονίσω πως και φέτος δεν συμμετέχει ο Δήμος Μενεμένης (αν και σχεδόν όλοι οι παίκτες της ομάδας είναι δημότες του) ούτε οικονομικά ούτε με την παρέμβαση του στο Ε.Α.Κ. Τις δαπάνες δε για τα λειτουργικά έξοδα τα ανέλαβαν εξ’ ολοκλήρου ο Σύλλογος και οι ίδιοι οι αθλητές. Με την αφορμή του «Καλλικράτη» ο ενιαίος πια Δήμος Αμπελοκήπων και Μενεμένης θα διαθέτει πλέον δύο ομάδες χειροσφαίρισης με πολυετή δραστηριότητα και διακρίσεις και δύο Δημάρχους τον Λάζαρο Κυρίζογλου και τον Γιώργο Ακτσελή που κωφεύουν συστηματικά στα αιτήματά μας. Πρόταση λοιπόν δική μας προς όλους τους φιλάθλους της χειροσφαίρισης να τους καταψηφίσουμε για τον διευρυμένο θώκο.

          Η Νίκη Ευκαρπίας κέρδισε δύο φορές τη Μενεμένη με άνεση.   

    Επόμενη ομάδα του Τοπικού θιάσου η: «Νίκη» Ευκαρπίας. Η ομάδα «προτεκτοράτο» του «Φοίβου» Συκεών αποφάσισε να επιδιώξει εφέτος την ανεξαρτησία της και τη διάκριση στηριζόμενη στους δικούς της παίκτες και σε προπονητές αυτόνομους και με προσωπικότητα . Έτσι μετά τον πρωτεργάτη του Θεσσαλονικιώτικου χάντμπολ Γρηγόρη Σιδηρόπουλο, που ποτέ δεν έφυγε από την ομάδα, την καθοδήγηση της Νίκης ανέλαβε Γιώργος Νικοπολίδης χωρίς όμως να την οδηγήσει και σε αυτήν. Αν και έδειξε από τους πρώτους φιλικούς της αγώνες ότι θα είναι το φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου εντούτοις κάποια αλλοπρόσαλλα αποτελέσματα (μία ήττα από τον Ζευς και δύο από τους Πρωτοπόρους) αλλά κυρίως η ισοπαλία από τον Απόλλωνα μάλλον έβαλαν οριστική ταφόπλακα στα σχέδια του διοικητικού διδύμου της ομάδας. Οι τελευταίοι θορυβήθηκαν όταν κάποιες φήμες στις αρχές Σεπτεμβρίου έφεραν το σωματείο στα πρόθυρα διάλυσης και «κλειδαμπαρώθηκαν» στην προσπάθεια ανόδου της, αρνούμενοι να παραχωρήσουν ακόμη και με υποσχετική ανενεργούς παίκτες της ομάδας. Μπορεί όμως να μην βοήθησε με τις μεταγραφές τα άλλα σωματεία είναι όμως η μόνη ομάδα που συνεισφέρει, μέσα από τους φιλικούς αγώνες που δίνει, στην προετοιμασία όλων των ομάδων του Τοπικού. Όσο αφορά τώρα το σενάριο ίδρυσης νέου σωματείου στη Ευκαρπία έχω να δώσω μια συμβουλή στον συνάδελφο Γρηγόρη να προσέξει στην μετάβαση από τον παλιό φορέα στον καινούριο που έχει στα σκαριά καθώς η εμπειρία μου δείχνει ότι το έμψυχο υλικό χάνεται στην μεταφορά ενώ υπάρχει κίνδυνος να σπάσουν και τα δύο δοχεία στο πείραμα της συνένωσης.

Ο Νόντας Φουντουκάκης απέκτησε το μικρόβιο του φωτογράφου όπως πολλοί από εμάς.   
    Τα προηγούμενα χρόνια όσοι παίκτες της Ευκαρπίας προερχόμενοι από τα ηλικιακά της τμήματα έδειξαν προοπτικές εξέλιξης μετανάστευσαν στον «Φοίβο» για να δοκιμάσουν την τύχη τους χωρίς όμως να μπορέσουν να ενσωματωθούν και έτσι οι «κυνηγοί κεφαλών» των Συκεών έμειναν μακριά από τον υδροβιότοπο αφού η λεία δεν είχε τις ποιοτικές προδιαγραφές που ήθελε ο «Μεγάλος Αδελφός» , αλλά και τα συμβόλαια που τους χρειάζονται για τα αθλητικά σχολεία τους τα εξασφαλίζει πλέον      ο  Δημήτρης Μασλαρινός.

Ο Μακεδών Αμπελοκήπων που επιστρέφει του χρόνου για να μπολιάσει με την εμπειρία του το Τοπικό.  
    Πάντως, όπως και να έχει, είναι σίγουρα καλύτερα έτσι γιατί η ομάδα ξέφυγε από την κηδεμονία και βασίστηκε στις δικές της δυνάμεις σε παίκτες και προπονητές. Από αυτή την άποψη η τρίτη θέση αν και μακριά από τους αρχικούς μεγαλεπήβολους στόχους είναι δική της και μόνο κατάκτηση. Χωρίς να σχεδιάζει πλέον τις μεταγραφές για την Β’ Εθνική ο Σιδηρόπουλος μπορεί να οραματίζεται συναντήσεις με μεγάλες μορφές του χάντμπολ στο Ανεπίσημο Τουρνουά Βετεράνων της Σταυρούπολης τις οποίες μπορεί και να φιλοξενήσει, να τους κάνει το τραπέζι και να τους βγάλει και το εισιτήριο επιστροφής καθώς τα εκατόν πενήντα Ευρώ του παράβολου δεν θα φθάσουν για όλους τους εμπνευστές της «αρπαχτής».
Διαβάστε αύριο για τις άλλες τρεις ομάδες του Τοπικού Πρωταθλήματος στην Στήλη που αγαπάτε να μισείτε.
Τις εκδρομές μας στην Καστοριά ζήλεψε ο Ζευς και αποφάσισε να ανέβει στην Β' Εθνική.
(Ικανοποιημένος Μπάμπη με τις φωτογραφίες ή πρέπει να βάλω και άλλες; Σε αυτή όμως έλειπες.)

ΣΥΝΤΑΓΗ 4η: ΜΕΓΑΛΩΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΤΟ "BIG MAN"

Φαρμάκ(ι)α

ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΠΟΝΟ (ή ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ)

Συνταγογραφεί ο Γιάννης Μπαχάς

Τα συνταγογραφημένα κείμενα να λαμβάνονται μια φορά την εβδομάδα. Προηγούμενη εμπειρία δείχνει πως έχουν σημαντικές παρενέργειες στα πρόσωπα που αναφέρονται σε αυτά ενώ ο γράφων πάσχει από Μιθριδατισμό και δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας καθώς έχει δοκιμάσει όλα τα δηλητήρια των παραγόντων που σέρνονται στο άθλημα..

Μερικές παρατηρήσεις για το «μεγαλύτερο» Πρωτάθλημα της Ένωσης.

    Μέσα στον Μάρτιο τέλειωσε το μικρότερο Τοπικό Πρωτάθλημα Ανδρών των τελευταίων ετών με τη μεγαλύτερη όμως διάρκεια !!! Με μόλις πέντε ομάδες και συνολικά είκοσι αγώνες η Επιτροπή Πρωταθλήματος διοργάνωσε ένα πρωτάθλημα που διήρκεσε τέσσερεις μήνες, 16 ολόκληρες εβδομάδες !!! Μας φέρνει στη μνήμη μια εφεύρεση που έκανε θραύση στην δεκαετία του ’80 καθώς διατείνονταν ότι επιτύγχανε την αύξηση του μήκους του ανδρικού μορίου. Λεγόταν δε «Μπιγκ Μαν» (Big Man). Τις υπηρεσίες ενός τέτοιου μηχανήματος χρησιμοποίησε η Επιτροπή της Ε.Σ.Χ.Θ. για να μεγαλώσει «τοπικά» το Πρωτάθλημα των Ανδρών. Όμως, (όπως και για το πραγματικό μηχάνημα) κανένας δεν μπορούσε να εγγυηθεί την ισχύ της στύσης και καθώς όπως λένε «τι να το κάνεις το μεγάλο όργανο (το πρωτάθλημα στην περίπτωση μας) εάν δεν σου σηκώνεται;» έτσι και για τη διοργάνωση η χαλαρότητα που επήλθε από τα μεγάλα κενά ανάμεσα στις αγωνιστικές έγινε μόνιμη και ανίατη, καθώς οι ομάδες δεν τα χρησιμοποίησαν για να τονώσουν τον ανδρισμό τους, δηλαδή να κάνουν προπονήσεις και φιλικούς αγώνες. Με ποιους άλλωστε και σε ποια γήπεδα; Το «μεγάλο» Πρωτάθλημα με τον τρόπο που επιτεύχθηκε έδωσε μια ευλογοφανή πρόφαση για αυτοϊκανοποίηση των στελεχών της Ένωσης όπως άλλωστε πρόσφερε και το αληθινό μηχάνημα.

Η "Νέμεσις" Μενεμένης αισθάνθηκε πως τέλειωσε πριν αρχίσει καν. 
    Πέρα τώρα από τις παρομοιώσεις και τις μεταφορές, που ομολογώ πως διασκεδάζω αφάνταστα κατά τη συγγραφή του ημερολογίου μου, η εικόνα του Τοπικού Πρωταθλήματος υπήρξε τραγική. Μόλις πέντε ομάδες με την τελευταία να έχει συσταθεί (ο «Ζευς» Καλαμαριάς) πριν τρία χρόνια και όλες με χαμηλό αγωνιστικό επίπεδο και παντελώς ανέτοιμες να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της μεγαλύτερης κατηγορίας, αν βέβαια καταφέρουν να ξεφύγουν από τον ιστό των αλλεπάλληλων αγώνων κατάταξης με τους πιο δυνατούς αντιπάλους τους των γειτονικών Ενώσεων, όπως ο «Μίλων» Γιαννιτσών, ο «Κένταυρος» Αγριάς Βόλου, η Γ.Ε. Φλώρινας και οι «Κύκλωπες» Αλεξανδρούπολης. Ας μην απογοητευόμαστε όμως αφού το ξεκαθάρισμα των Εθνικών κατηγοριών πέρσι για να υλοποιηθεί η αναδιάρθρωση δημιούργησε και στις άλλες Ενώσεις αντίστοιχα αδύναμα τοπικά πρωταθλήματα και διοργανώσεις- παρωδία των δύο και τριών ομάδων. Η ίδια γενοκτονία θα γίνει και φέτος στη Β’ Εθνική Γυναικών για να αποτελειώσει και αυτό το δύσμοιρο πρωτάθλημα..

Οι "Πρωτοπόροι" φέτος πρωτοπόρησαν και σε άλλους τομείς... 
   Και καθώς δεν βρίσκουμε παρά τις παλιές συνθέσεις των Επιτροπών στην επίσημη ιστοσελίδα της Αρτέμιδος (ακόμη μία απόδειξη πως δεν άλλαξαν καθόλου τα πράγματα) εμείς θα πρέπει να αποδώσουμε τις ευθύνες για τις αδικαιολόγητες παύσεις και διακοπές του Πρωταθλήματος, αλλά και άλλες αλλοπρόσαλλες και γελοίες αποφάσεις της Ε.Σ.Χ.Θ. (όπως η τιμωρία αθλητών με αναστολή!!!) σε όλα τα μέλη του Δ.Σ. της. Για την τελευταία απόφαση μάλλον φταίει η γειτνίαση των γραφείων της Ένωσης με τη Σχολή Δικαστών που τους ενέπνευσε κάτι τέτοιο. όσο για το Πρωτάθλημα εμπνευστές της μεγέθυνσης ήταν όπως όλα δείχνουν ο Πρόεδρος της Γρηγόρης Πετρίδης και ο δικός μας Άγγελος Μαυρίδης (που αναπληρώνει την Γενικό Γραμματέα, Άρτεμις Καραμανλή άρα και αυτή) και όλοι οι υπόλοιποι στο βαθμό που πατάνε ή όχι το πόδι τους στις συνεδριάσεις. Ο Θόδωρος Παπουτσίδης δεν είναι άμοιρος ευθυνών επειδή αγνοείται από τις εκλογές και έκτοτε. Και έτσι «ράβε ξήλωνε δουλειά να μην σου λείπει» η λήξη του Πρωταθλήματος έφθασε στις γιορτές του Πάσχα και κοντά στην υποσχεθείσα έναρξη του αναβιώσαντος θεσμού του Κυπέλλου και φυσικά στα μπαράζ ανόδου. Οι ομάδες έφθασαν έτσι διψασμένες και πανέτοιμες για διάκριση (μάλλον αφυδατωμένες από φιλοδοξίες και διάθεση).

Ο "Ζευς" Καλαμαριάς ήταν ο όρθιος μεσαίος δάκτυλος της φετινής μούντζας του Πρωταθλήματος.
    Τέλος, όπως κατάλαβα όλα αυτά τα χρόνια εγώ και οι συνεργάτες μου έχουμε ένα ακόμη εξαιρετικό πλεονέκτημα έναντι όλων των ταγών του αθλήματος στην πόλη. Ξέρουμε τι γίνεται και στις άλλες αθλοπαιδιές και η εμπειρία που μεταφέρουμε στις δημόσιες τοποθετήσεις μας και στα γραπτά μας όπως και οι συγκρίσεις που κάνουμε τους ενοχλεί τα μάλα. Πώς να μην καταγγείλουμε την ανοργανωσιά και την ανευθυνότητα που παρουσιάζει η Ένωση σε όλες τις διοργανώσεις της συγκρινόμενη με τη διαχείριση του τεράστιου αριθμού των αγώνων όλων των κατηγοριών από την Ένωση του Βόλλεϋ (Ε.ΠΕ.Σ.Θ.) και του Μπάσκετ (Ε.ΚΑ.Σ.Θ.); Αντιθέτως, το πρόγραμμα αγώνων της Ε.Σ.Χ.Θ. έφθανε εφέτος στα σωματεία την Πέμπτη , δύο μέρες πριν την αγωνιστική, ενώ για καλό και για κακό είχε δοθεί και απαγορευτικό κοινοποίησης του στα σωματεία στην υπάλληλο της Ένωσης προκειμένου να αποφευχθούν αναβολές και πιέσεις. Με το γνωστό αλλοπρόσαλλο ύφος του αναφέρεται στις αυθαίρετες αλλαγές του προγράμματος της Ένωσης στο κείμενο του και ο Αρχηγός του «Απόλλωνα» Σταυρούπολης, ο οποίος θα συνδιοργανώσει βεβαίως σύντομα μαζί της και το Α’ Ανεπίσημο……., τι να μιλάμε όμως τώρα για ανεπίσημα Τουρνουά Βετεράνων όταν επισήμως η Επι(ν)τροπή Πρωταθλήματος είναι ανίκανη να διοργανώσει ένα Κύπελο για τις ομάδες της.

Η "Νίκη" Ευκαρπίας είχε μόνο το όνομα και όχι τη χάρη.  
    Μείνετε συντονισμένοι για να διαβάσετε αύριο (ή μεθαύριο) το επίσημο φυλλάδιο με το πρόγραμμα του φετινού Τοπικού Πρωταθλήματος Ανδρών με το όνομα «Η Όπερα της Πεντάρας» (τόσες ήταν οι ομάδες γαρ). Ποιοι υποδύθηκαν τους διάφορους ρόλους, ποιοι ήταν στα παρασκήνια, στον φωτισμό, στα κουστούμια, στο μακιγιάζ, αλλά και τον σκοτεινό ρόλο που υποδύθηκα εγώ (κατά τους παράγοντες των «Πρωτοπόρων»).

Ο Μαρίνος Γεωργιάδης και ο Λευθέρης Παπούλιας επενδύσαν στις σχέσεις τους αφού δεν είχαν αγώνες. Μπορεί και να αποκτήσουν και παιδιά πριν παίξουν Κύπελο ξανά.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ: Η Ε.Σ.Χ.Θ. «ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΕΤΑΙ» ΤΗΝ Ο.Χ.Ε.

Γράφει ο Δημήτρης Σαλονικιός

Από την αρχή ακόμη της αγωνιστικής χρονιάς, η ΟΧΕ, δια στόματος του Προέδρου της Στέλιου Αγγελούδη, έθεσε ως άμεσο στόχο την ανάπτυξη του αθλήματος στις μικρές ηλικίες, ενόψει και της ανάληψης από την πόλη της Θεσσαλονίκης της διοργάνωσης του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Νέων του 2011. Στο πλαίσιο αυτό, ανακοίνωσε και την πρόθεσή της να υποστηρίξει την ανάπτυξη σε όλη την Ελλάδα.

Ίσως φαίνεται παράδοξο, αρχικά, η Ένωση Θεσσαλονίκης, Κιλκίς και Χαλκιδικής (λέμε τώρα!) να αντιπολιτεύεται (όχι στα λόγια, αλλά στις πράξεις) την Ομοσπονδία σε έναν τομέα όπως η ανάπτυξη. Κι όμως είναι γεγονός! Τα τελευταία χρόνια, τα ΔΣ της Ένωσης, στα οποία ουσιαστικά «ανακυκλώνονται» τα ίδια πρόσωπα (ισχυριζόμενα κάθε φορά ότι αυτά έχουν το «χρίσμα» της ΟΧΕ και ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι αντιπολιτευόμενοι(!) και θέλουν το «κακό» του χάντμπολ), με ορισμένες παραλλαγές κάθε φορά, «φρόντισαν» με τις ενέργειες ή τις παραλείψεις τους να περιορίσουν την ανάπτυξη στην περιοχή της ευθύνης τους. Αδιαμφισβήτητη απόδειξη και φέτος αποτελούν οι περιορισμένες δηλώσεις συμμετοχής αλλά και οι μηδενισμοί των σωματείων στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα (εξαίρεση αποτελούν βέβαια τα σωματεία Φοίβος και ΧΑΝΘ, τα αναπτυξιακά τμήματα των οποίων πρωταγωνιστούν πανελλαδικά).

Πώς προσπάθησε να «δικαιολογηθεί» για τα παραπάνω ο κατά σειρά ετών Πρόεδρος της ΕΣΧΘ (στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση του 2009); Ισχυρίστηκε ότι τα άλλα αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ) «κλέβουν» τους μικρούς αθλητές και αθλήτριες!!! Μάλλον αυτό θα αποτελεί αποκλειστικό πρόβλημα της πόλης μας, γιατί πώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι π.χ. η Ένωση Αθηνών (ΕΣΧΑ) ανακοίνωσε λίγες μέρες νωρίτερα την αύξηση δηλώσεων συμμετοχής σε όλα τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα της ευθύνης της; Θα μπορούσαμε μήπως να τους ρωτήσουμε πώς τα καταφέρνουν;

Ας δούμε λοιπόν πώς έχουν τα πράγματα:

Μέλη των ΔΣ της ΕΣΧΘ μιλάνε γενικά και αόριστα για την ανάπτυξη του χάντμπολ στη Θεσσαλονίκη. Παραγνωρίζουν όμως ότι οι «όροι του παιχνιδιού» παραμένουν εδώ και πολλά χρόνια οι ίδιοι: οι λιγοστές ώρες στα κλειστά γυμναστήρια διατίθενται αποκλειστικά σε συγκεκριμένους μεγάλους συλλόγους, με αποτέλεσμα να γίνονται ακόμη μεγαλύτεροι. Μόνον σύλλογοι με ιδιόκτητα γήπεδα μπορούν να τους ανταγωνιστούν! Για όλους τους υπόλοιπους (πληβείους), προορίζονται τα ανοιχτά γήπεδα ή καμιά ώρα σε κλειστό που «ξέφυγε» από τους «γίγαντες» του χώρου. Λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες αντικειμενικές συνθήκες, μόνο προκλητική μπορεί να χαρακτηριστεί η σύσταση σε έντονο ύφος μέλους του προηγούμενου ΔΣ για καλλιέργεια τμημάτων υποδομής από όλους τους συλλόγους! Αυτή άλλωστε υπήρξε και η μοναδική συνεισφορά της Ένωσης για την επίλυση του γηπεδικού προβλήματος των σωματείων…

Οι ενέργειες όμως της Α(ντιαναπτυξιακής)ΕΣΧΘ δε σταματούν εδώ:

Στο τέλος της προηγούμενης αγωνιστικής χρονιάς υποστήριξε (ανεξήγητα) με σθένος την άνοδο της αντρικής ομάδας του Απόλλωνα Καλαμαριάς στην Α1 (εις βάρος της ΧΑΝΘ) παρ’ όλο που δεν είχε κανένα ηλικιακό τμήμα και φαινόταν ότι οδεύει προς διάλυση του τμήματος, όπως και συνέβη (μηδενισμός σε αγώνα Α1, απόσυρση από την Α2).

Ουδέποτε υποστήριξε ουσιαστικά τα αναπτυξιακά τουρνουά διαφόρων σωματείων (π.χ. ΧΑΝΘ, Ευκαρπία). Αντίθετα, έσπευσε πρόσφατα να υποστηρίξει τουρνουά παλαιμάχων διαφόρων «συνοδοιπόρων» της! Μάλλον έτσι αντιλαμβάνονται την ανάπτυξη οι συγκεκριμένοι άνθρωποι…

Το 3ο τουρνουά παμπαίδων και παγκορασίδων μεταξύ των ομάδων των ενώσεων, διεξήχθη στον Ατέρμονα και το Καμπάνη με διοργανώτρια την ΕΣΧΑ. Η τελική φάση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Εφήβων 2010 διεξήχθη στο ΔΑΚ Συκεών με τα μέλη της ΕΣΧΘ ως απλούς θεατές.

Οι πρόσφατες εξαγγελίες για διοργάνωση του κυπέλλου ανδρών (Β’ Εθνικής και Τοπικής κατηγορίας) και τουρνουά street handball (θεσμών ιδιαίτερα πετυχημένων στο παρελθόν) φαίνεται να μένουν εξαγγελίες, καθώς λίγο πριν το τέλος της αγωνιστικής χρονιάς δεν έχουν ανακοινωθεί. Μάλλον θα «φορτώσουν» με επιπλέον έργο τα λίγα μέλη του ΔΣ που (απ)εργάζονται (σύμφωνα με δικές τους δηλώσεις)…

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μερικά μόνο δείγματα γραφής της λειτουργίας της ΕΣΧΘ στον τομέα της ανάπτυξης! Ποιος λοιπόν είναι η αντιπολίτευση;